Προτείνεται στους διαχειριστές απο-βλήτων από κατεδαφίσεις κτιρίων, για την καλύτερη ομοιογένεια των υλικών, την ευκολότερη ανακύκλωση αλλά κυρίως το χαμηλότερο κόστος διαχείρισης των ΑΕΚΚ να προηγείται η μέγιστη αφαίρεση στοιχείων όπως:
ώστε να ανακυκλωθούν ξεχωριστά και τα εναπομείναντα υλικά να αποτελούν όσο το δυνατόν καθαρότερα ΑΕΚΚ .
Αναλυτικότερα όταν γίνεται η αποξήλωση των ξύλινων κουφωμάτων, πατωμάτων και διαχωρισμός του γυαλιού, των διαφόρων μονωτικών υλικών και των πλαστικών, πριν από την κατεδάφιση του κτιρίου (διαχωρισμός στην πηγή) αυτομάτως έχουμε «καθαρά» φορτία αποβλήτων από :
τα οποία μπορούν να μεταφερθούν στις κατάλληλες μονάδες ανακύκλωσης με πολύ χαμηλό κόστος διαχείρισης.
Δεν είναι λίγες οι φορές όπου τα υλικά των κατεδαφίσεων με πολλά πρόσμικτα, τα μικτά απόβλητα κατασκευών και τα υλικά ανακαινίσεων αποτελούν μη διαχειρίσιμα απόβλητα (σκουπίδια). Έτσι λοιπόν η απόθεση τους στον ΧΥΤΑ αποτελεί μονόδρομο, αυξάνοντας το κόστος για τους διαχειριστές δραματικά.
Συμπέρασμα: Ο Διαχωρισμός των αποβλήτων στην «πηγή των εργασιών» αποτελεί τη μέγιστη οικονομική διαχείριση τους.